Kwartalnik "SPK w Kanadzie"
Z Życia Kół
Koło Nr 8 - Ottawa, Ontario
LIPIEC 2003
Wacław Kurowski
wspomnienie pośmiertne
12 maja 2003 r. w Toronto, odszedł od nas na Wieczną Wartę śp. Wacław Kurowski, długoletni, wierny i oddany Stowarzyszeniu Polskich Kombatantów członek Koła Nr 8 w Ottawie.
Wacław urodził się 16 listopada 1915 roku w Przytocznie, powiat Łuków w województwie Lubelskim. Był synem gajowego lasów państwowych Jana i Stanisławy z domu Jałocha. Ukończył szkołę podstawową mając 14 lat i zaczął pracować na gospodarstwie rodziców w Olszance. W 1933 roku rozpoczyna dwuletnią praktykę leśną w Krzczonowie, po czym zapisuje się na jednoroczny kurs leśniczy w Cieszynie i odbywa następną praktykę.
W kwietniu 1938 roku zostaje powołany do służby czynnej w 7 Pułku Piechoty Legionów w Chełmie. Po ukończeniu szkoły podoficerskiej w stopniu kaprala bierze udział w kampanii wrześniowej. W ciężkich i krwawych walkach z Niemcami Jego pułk został rozbity na kilka grup. Podczas próby przebicia się przez Wisłę dostaje się do niewoli niemieckiej w której pozostaje do roku 1945.
Po zakończeniu wojny nie wraca do komunistycznej Polski. Przez pewien okres pracuje w wojskowym tartaku we francuskiej strefie okupacyjnej. Następnie uczęszcza na kurs w polskojęzycznej Szkole Technicznej operowanej przez YMCA w Schramberg'u. W 1947 roku poślubił Teresę Roth z Überlangen.
Do Kanady przybywa wraz z rodziną w 1949 roku. Przez pierwszy rok pracuje na farmie w Saskatchewan. W roku 1950 przenosi się do Ottawy gdzie najpierw kol. Wacław pracuje w firmie budowlanej, a od 1956, w firmie Rusco Ltd. gdzie pozostaje aż do przejścia na emeryturę w roku 1980.
Krótko po przyjeździe do Ottawy wstępuje do SPK Koła Nr 8 i natychmiast angażuje się szeroko w jego działalności. Był skarbnikiem przez 15 lat w najcięższym okresie naszego Koła - w czasie kiedy gromadziliśmy fundusze na zakup odpowiedniej siedziby. W chwilach wolnych od pracy zawodowej poświęca dużo czasu bezinteresownie na naprawy i ulepszenia w Domu Polskim SPK. Służył naszej organizacji na różnych funkcjach. Chociaż w kadencjach lat 1973-74, 1977 i 1981 piastował stanowisko prezesa, najbardziej był dumny z okresu 15-tu lat w których pełnił funkcję skarbnika.
Wacław był dobrym przyjacielem i kolegą naszych członków. Był całkowicie oddany sprawie naszego Koła i zawsze miał jego dobro na myśli. Nawet wtedy kiedy już nie był członkiem Zarządu, Jego sugestie i rady zaoszczędziły naszemu Kołu dziesiątki tysięcy dolarów. Był Honorowym Członkiem Koła i za swoje zasługi został odznaczony wieloma odznaczeniami państwowymi i wszystkimi najwyższymi odznaczeniami SPK. W 1984 roku awansował do stopnia plutonowego.
Wacław Kurowski był również członkiem innych organizacji polonijnych jak, na przykład, Stowarzyszenia Seniorów "Ognisko". Jego hobby to było pszczelnictwo. Interesował się też ogólna historią i czytał wiele książek na ten temat. Był regularnym uczestnikiem na naszych pogadankach historycznych.
Wacław i Teresa Kurowski byli bardzo związani z parafią Św. Jacka Odrowąża. Kol. Kurowski pomagał w rozmaite sposoby podczas budowy kościoła, szczególnie przy instalacji okien. Przez pewien czas był członkiem Rady Parafialnej. Po śmierci swojej małżonki, aż do końca swojego pobytu w Ottawie był widziany na swoim stałym miejscu w naszym kościele.
Państwo Kurowscy mieli troje dzieci - Danutę, Krzysztofa i Jana. Państwo Kurowscy zadbali o to by zapewnić swoim dzieciom najlepsze wykształcenie i zachęcali je do nauki aby dać im szanse w życiu których sami nie mieli. Cala trójka uczęszczała do Polskiej Sobotniej Szkoły im. Wiktora Podoskiego. I tu nasz kolega dołożył swoją cegiełkę - przez 6 lat był skarbnikiem szkoły.
Troje dzieci pp. Kurowskich osiągnęło doskonałe wyniki w szkole. Danuta ukończyła szkołę średnią z przeciętnym stopniem 98% - najlepszym wynikiem w owym roku na całe Ontario. Nasze społeczeństwo było bardzo dumne z jej sukcesu. Otrzymała stypendia z prowincji Ontario i z Commonwealth na studia w Cambridge gdzie uzyskała dyplomy B.A. i M.A. z łaciny i greki. Po powrocie do Kanady uzyskała dyplom prawniczy z Osgood Hall, na Uniwersytecie Torontońskim. Krzysztof otrzymał dwa dyplomy B.Sc. z biochemii i z inżynierii, oraz stopień M.Sc. z inżynierii elektrycznej i pracuje obecnie dla firmy Nortel. Jan ma dwa dyplomy B.A. z General Arts i z Labour Studies, oraz stopień B.Admin. z administracji handlowej. Pracuje na odpowiedzialnym stanowisku w Natural Resources, ministerstwie rządu federalnego. Pięcioro wnuków kol. Kurowskiego jest nie mniej zdolnych od swoich rodziców.
Pomimo bardzo wielkich zasług, które Wacław Kurowski wniósł dla naszego Koła jestem przekonany, że Jego najważniejszy spadek dla społeczeństwa, to właśnie Jego dzieci. Wierzę, że i kolega Wacław to wyczuwał - mówił ze mną bardzo często o Danucie, Krzysztofie i Janie. Moje najsilniejsze wspomnienie o Nim to chyba ta Jego bardzo wielka duma kiedykolwiek mówił o ich sukcesach.
Koło Nr 8 straciło bardzo zasłużonego członka - cześć Jego pamięci!
J.A. Dobrowolski
|
